Nowozelandzka wyżerka

Weekend minął bardzo przyjemnie. Zaczęły pojawiać się pierwsze małe efekty mojej pracy nad frameworkiem :) Jest dokładnie tak, jak sobie wymarzyłem. Prosto i przyjemnie, każdy laik może zbudować na nim stronę z tygodniowym doświadczeniem w PHP i bladym pojęciem o konstrukcji XML-a. A jak wiadomo, jak coś zaczyna wychodzić, to zaczyna cieszyć i coraz bardziej wciągać. Fajnie, może za jakieś 2 tygodnie będę mógł postawić jakąś pierwszą stronkę w pełni funkcjonalną.

Ok. przerwa w pracy, trochę o weekendzie jeśli ktoś ma ochotę posłuchać :p Cicho tu ostatnio, może powinienem napisać coś kontrowersyjnego?
Całą niedzielę spędziłem z Kitty, Lindą, Nickiem i Evanem na „New Zealand Food Show”. I tym sposobem oszczędziłem na restauracjach, żeby wypróbować przysmaki z każdego zakątka Nowej Zelandii. Food Show to świetna sprawa, zastanawiam się dlaczego jeszcze nikt nie wpadł zrobić czegoś takiego w Polsce. Płaci się za wejście 20$ a na miejscu każde stanowisko oferuje próbkę swoich wyrobów. Zwykle to jakiś kawałek na wykałaczce, czy malutki kieliszek na spróbowanie alkoholu/napoju, ale mnożąc przez około 1000 stanowisk wychodzi się pełnym i ledwo trzeźwym :p I tak do spróbowania była sławetna nowozelandzka baranina, były przeróżne sery, oliwki, zupy, chai (bleh ochyda!), kawy, herbaty, mnóstwo winiarni, drinki, soki i wiele wiele innych. I tak zeszła cała niedziela, bo przyjechaliśmy o 11 a wyjechaliśmy po 5 :) Zresztą cieszyłem się, bo ostatnie 2 godziny, kiedy już wszystko obejrzeliśmy, cholernie mnie nogi bolały i miałem ochotę się już stamtąd zmyć. Problem w tym, że ekipa korzystając z darmowych próbek i postanowiła się po prostu najeść :p Nie powiem, też skorzystałem, ale wyszedłem stamtąd po prostu wycieńczony.
Najgorsze w tym wszystkim, że wziąłem sobie aparat z nadzieją sfotografowania jakiś przysmaków czy ohydnych morskich żyjątek które jedliśmy. Aparat jednak odmówił posłuszeństwa i po jakiś 5 zdjęciach baterie postanowiły zastrajkować. Problem w tym, że nigdzie na terenie hali nie można było dostać baterii a wyjście oznaczało kolejny zakup biletu. I tak zostałem z biednymi 5 zdjęciami. Cóż, zostanie na pamiątkę smak, szczególnie tych setek kieliszków wina :p

Dzisiaj natomiast oczekuję jakiś wieści od agentów rekrutacyjnych odpowiednio z Christchurch i Auckland. Jeśli się nie odezwą, sam do nich napiszę :) Prawda jest taka, że to ostatnie dni, kiedy może się ktoś nowy mną zainteresować. Z dotychczasowych rozmów tak naprawdę otwarta i z nadzieją pozostaje jedna właśnie z Christchurch. Zobaczymy. W każdym układzie, gdybym musiał wrócić, szykuję dla was jeszcze jedną podróżniczą niespodziankę. Ale szczegóły w przyszłym tygodniu ;)